یک سند زنده و تاریخى بر حقّانیّت دین اسلام و مذهب تشیّع
تعداد بازدیدهای این مطلب : بازدید
یک سند زنده و تاریخى بر حقّانیّت دین اسلام و مذهب تشیّع
گزارش بسیار جالب باستان شناسى شوروى درباره کشتى حضرت نوح
مجلّه رسمى و پر تیراژ «اتفاد نیزوب» شوروى که بطور ماهانه منتشر مىشود، گزارش عجیب زیر را که هم از نظر باستانى بسیار ارزنده و جالب است، و هم از نظر دینى عالىترین دلیل بر عظمت قرآن و عقائد دینى ماست، درج نموده است. و به دنبال آن عدّه اى از نویسندگان انگلیسى، مصرى، پاکستانى و آن مقاله را از روسى به انگلیسى و عربى و ارْدو ترجمه نموده و در مجلّهها و روزنامههاى
محلّى خود نقل کردهاند؛ اینک ما خلاصه آنرا با توضیح درباره ارزش علمى و دینى آن از نظر خوانندگان ارجمند میگذرانیم:
مجلّه نامبرده در شماره تشرین دوّم 1953 مینویسد:
هنگامیکه باستان شناسان روسى در منطقه اى معروف به «وادى قاف» [1] مشغول حفّارى و جستجوى آثار باستانى بودند، در اعماق زمین به چند پاره تخته قطور و پوسیده اى برخوردند که بعداً معلوم شد این تختهها قطعات جدا شده از کشتى نوح بوده، و بر اثر تحولّات دریائى و زمینى در طول حدود 5000 سال همچنان در دل زمین باقى مانده است.
بر خورد به این تختهها نظر محقّقین باستان شناس را آنچنان به خود جلب نمود که دو سال دیگر به کنجکاوى و تعقیب عملیّات حفّارى خود پرداخته، و بالاخره در همان منطقه به یک قطعه تخته دیگرى برخوردند که به صورت لوحى طبق کلیشه
صفحه زیر، چند سطر کوتاه از کهنترین و ناشناختهترین خطوط بر روى آن منقوش بود.
امّا بسیار شگفت آور بود که این تخته لوح بدون اینکه پوسیده یا متحجّر شده باشد، آنچنان سالم و دست نخورده باقى مانده که هم اکنون در موزه آثار باستانى مُسکو در معرض دید توریستها و تماشاگران خارجى و داخلى است
گزارش باستان شناسى شوروى درباره کشتى نوح
بر اثر این اکتشاف، اداره کلّ باستان شناسى شوروى براى تحقیق از چگونگى این لوح و خواندن آن، هیئتى مرکّب از هفت نفر از مهمترین باستان شناسان و اساتید خط شناس و زبان دان روسى و چینى را مأمور تحقیق و بررسى نموده که نام آنها بدین گونه است:
1- پرفسور سولى نوف، استاد زبانهاى قدیمى و باستانى در دانشکده مسکو.
2- ایفاهان خینو، دانشمند و استاد زبان شناس در دانشکده لولوهان چین.
3- میشانن لوفارنک، مدیر کلّ آثار باستانى شوروى.
4- تانمول گورف، استاد لغات در دانشکده کیفزو.
5- پرفسور دى راکن استاد باستان شناس در آکادمى علوم لنین.
6- ایم احمد کولا، مدیر تحقیقات و اکتشافات عمومى شوروى.
7- میچر کولتوف، رئیس دانشکده استالین.
این هیئت پس از 8 ماه تحقیق و مطالعه و مقایسه حروف آن با نمونه سائر خطوط و کلمات قدیم متّفقاً گزارش زیر را در اختیار باستان شناسى شوروى گذاشت:
1- این لوح مخطوط چوبى از جنس همان پاره تختههاى مربوط به کاوشهاى قبلى، و کُلًّا متعلّق به کشتى نوح بوده است؛ منتهى لوح مزبور مثل سائر تختهها آنقدرها پوسیده نشده، و طورى سالم مانده که خواندن خطهاى آن به آسانى امکان پذیر مىباشد.
2- حروف و کلمات این عبارات به لغت سامانى یا سامى است که در حقیقت امّ اللغات (ریشه لغات) و به سام بن نوح منسوب مىباشد.
3- معناى این حروف و کلمات بدین شرح است
توسّل حضرت نوح به پنج تن علیهم السّلام و أسامى آنها بر کشتى:
«اى خداى من! و اى یاور من!
به رحمت و کرمت مرا یارى نما!
و به پاس خاطر این نفوس مقدّسه:
مُحمّد
إیلیا (علىّ)
شَبَر (حَسَن)
شُبَیْر (حُسَین)
فاطِمَه
آنان که همه بزرگان و گرامى اند
جهان به برکت آنها بر پاست.
به احترام نام آنها مرا یارى کن!
تنها توئى که میتوانى مرا به راه راست هدایت کنى!»
بعداً دانشمند انگلیسى: این ایف ماکس، استاد زبانهاى باستانى در دانشگاه منچستر، ترجمه روسى این کلمات را به زبان انگلیسى برگردانید، و عیناً در این مجلّهها و روزنامهها نقل و منتشر گردیده است:
1- مجلّه هفتگى «ویکلى میرر» لندن، شماره مربوط به 28 دسامبر 1953 م.
2- مجلّه «استار انگلیسى» لندن، مربوط به کانون دوّم 1954 م.
3- روزنامه «سن لایت» منتشره از منچستر، شماره مربوط به کانون دوّم 1954 م.
4- روزنامه «ویکلى میرر» تاریخ یکم شباط 1954 م.
5- روزنامه «الهدى» قاهره مصر، تاریخ 30 مارس 1953 م.
سپس دانشمند و محدّث عالیمقام پاکستانى حکیم سیّد محمود گیلانى که یک موقع مدیر روزنامه «أهل الحَدیث» پاکستان (و نخست از اهل تسنّن بوده و بعداً از روى تحقیق به آئین تشیّع گرائیده) آن گزارش را به زبان ارْدو در کتابى به نام «إیلیا مرکز نجات ادیان العالم» ترجمه و نقل کرده است. [2]
آنگاه مجلّه «بذره» نجف در شمارههاى شوّال و ذو القعدة 1385، سال اوّل، صفحه 78 إلى 81 زیر عنوان: نامهاى مبارکى که حضرت نوح بدان توسّل جست، از اردو به عربى ترجمه و نقل کرده است
. ارزش علمى و تاریخى اکتشاف کشتى نوح در اثبات حقّانیّت مذهب تشیّع
اکنون لازم مىنماید بطور فشرده توجّه خوانندگان ارجمند را به نکاتى چند معطوف نمائیم؛ تا بیشتر به ارزش علمى و تاریخى این اکتشاف باستانى معتقد شوند:
1- آنکه اکتشاف این تختهها و لوح، یکى از دلائل بر أصالت و واقعیّت داستانهاى قرآن مجید و احادیث دینى است که مشروحاً حاکى از قضیّه کشتى نوح و ماجراى آنست؛ همچنانکه مورّخان اسلامى و غیر اسلامى نیز نوشتهاند.
2- آنکه معتقدات شیعه درباره اهل بیت از روى تمایلات و
اغراض شخصى رهبران شیعى و مؤلّفین نیست، بلکه بر مبناى یک سلسله حقائق علمى و واقعیّتهاى تاریخى است که شیعه خود را ناگزیر از تسلیم در پابند شدن به آن دیده و در نتیجه پیروى اهل بیت را انتخاب کرده است.
بدیهى است استمداد نوح پیامبر از خاندان رسالت و نقش نامهاى آنان بر کشتى، چند هزار سال قبل از نزول قرآن و پیدایش اسلام و انشعاب مسلمانان به فرقههاى مختلف و متضادّ شیعه و سنّى بوده، و جز از روى الهام از مبدأ اعلى و اشاره غیبى به هیچ چیز نمىتوان آن را تفسیر کرد.
درست است که حضرت نامهاى مقدّس: محمّد (صلّى الله علیه و آله و سلّم) علىّ (علیه السّلام) حسن (علیه السّلام) حسین (علیه السّلام) و فاطمه (علیها السّلام) را به عنوان دعا و به عنوان تبرّک نقش بر لوح نمود؛ امّا در حقیقت این یک پیشگوئى عجیب از دورانهاى خیلى دور و دراز، درباره پیدایش خاندان وحى و رسالت بوده است که با فاصله حدود 5000 سال پس از طوفان، قدم به عرصه گیتى گذاشتند.[3]
جالب آنکه برخورد به یک چنین اثر باستانى در یک کشور غیر دینى و به دست یک عدّه افراد غیر مسلمان و بالاخره در محیطى اتّفاق افتاده که از نیم قرن پیش دین و عقیده به مبدأ و معاد و وحى و رسالت را کنار گذارده و تنها از دیده محدود مادّیگرى به جهان و آنچه در آنست مىنگرند.
ناگفته معلوم است که ماجراى این لوح به نسبت ارزش و اهمیّتى که از دید باستان شناسان دنیاى روز دارد، نیز ارزش دینى و مذهبى براى مسلمانان به ویژه شیعیان داشته و دارد.
تذکّر: مطالب این مقاله ترجمه و اقتباس از مجلّه «بذره» نجف و کتاب «قَبَسٌ من القرءَان» تألیف عبد اللطیف خطیب بغدادى چاپ 1389 نجف مىباشد.
پایان نقل از «مکتب اسلام» شماره مسلسل [4]
[1] ـ طبق تصریح قرآن لنگرگاه کشتى نوح بعد از طوفان، کوه جودى بوده. به ادّعاى صاحب «مراصد الاطّلاع» و «منجد العلوم» این کوه در 40 کیلومترى شمال شرقى جزیره ابن عمر (شهر کوچکى است در سوریه مشرف به نهر دجله و به سال 961 توسّط حسن بن عمر بن خطّاب ثعلبى بنیان گذارى شده) مىباشد. و بنا به نقل دیگران (از جمله مؤلّف بزرگوار تفسیر «المیزان») لنگرگاه در آرارات از جبال ارمنیّه بین ایران و ترکستان روس واقع در دیار بکر از نواحى موصل بوده که البتّه همه این نظرات با وادى قاف در مسکو محلّ اکتشاف تختهها سازش دارد؛ چه اگر این محلّ یا نزدیک به این محلّ نبوده، امکان دارد با مرور زمان بر اثر امواج دریا و تحولّاتى که در طول چند هزار سال رخ داده، آن تختهها در منطقه مزبور، و در اعماق زمین قرار گرفته باشد. (تعلیقه)
[2] ـ کتاب «ایلیا ...» به زبان اردو، ضمن 45 صفحه به عنوان چهل و دوّمین نشریّه دار المعارف اسلامیّه- لاهور پاکستان، به سال 1381 هجرى به چاپ رسیده است. (تعلیقه)
[3] ـ چنانچه در صفحه 198 گذشت، این فاصله تا زمان اکتشاف کشتى است.
[4] ـ مجلّه «درسهائى از مکتب اسلام» سال دوازدهم، شماره 10، شماره مسلسل 142، تاریخ رمضان 1391 هجریّه قمریّه و نیز عین مندرجات این شماره را مسجد شفاء طهران بمناسبت عید فطر 1391 هجرى قمرى طبع، و تحت عنوان: علم به کمک مذهب مىشتابد، در جزوه اى مستقّلًا، به عموم برادران اهداء نموده است.
و این حقیر مطالب مندرجه در مجلّه «مکتب اسلام» را چندین سال قبل از نشر این مجلّه، از بعضى از فضلاى هندى که از دوستان نجفى ما بودند در نجف اشرف از انتشارات هند و پاکستان شنیده بودم ولى چون اصل آن مدارک در دسترس نبود به نقل از این مجلّه اکتفا شد.