هوالعالم رسالت پیامبران الهى بر اساس کیفیّت تخاطب بین مردم و پیامبران شکل مى گیرد و هدف از بعثت پیامبران هدایت و تکامل انسان است در هر مرتبه اى که قابلیّت آنرا داشته باشد. طبیعى است که ابلاغ مبانى دینى و اعتقادات وحیانى در هر زمان امکان پذیر نمى باشد و چه بسا موجب اختلال در دیدگاه و نگرش انسانها مى شده است. آنچه که براى توجیه این مسئله بسیار مهم و حیاتى خواهد بود اینست که هیچ عذرى از جانب آدمیان در ارتباط با هدایت و ارشاد خود مقبول قرار نگیرد. و راه سعادت براى هر فردى که بخواهد قدم در آن بگذارد مهیّا باشد خواه در دین موسى و یا مسیح و یا رسول الله باشد. کسى که بخواهد عذر و بهانه بیاورد در همه احوال خواهد آورد، و مگر یهود زمان پیامبر با علم و یقین به آن حضرت بهانه نیاوردند و همچنین نصارى. بهانه آوردن در هر شرائط و هر ظرفى قابل اجرا است. وخاتمیّت رسول خدا اگر جلوى چرندیّات امروزى را نگرفته است، وجود یک دین نیز جلوگیر از بهانه گیرى افراد معاند و مغرض نخواهد بود. حجّت الهى بر همه کس تمام است حال اگر کسى نمى خواهد به جهت اغراض نفسانى و امراض روحى بپذیرد باید به فکر معالجه خودش باشد و ارتباطى به خاتمیّت و تعدّد پیامبران ندارد.