سؤال:
عمده مراجع تقلید چنین بیان می کنند که به هنگام تلاوت سوره حمد در نماز نباید بقصد انشاء صورت گیرد بلکه باید بنحو حکایت قرائت شود و من تا کنون به معنا و منظور حضرات مراجع پی نبرده ام و دچار سر در گمی و گیجی خاصی شده ام خواهشمندم مرا در این امر یاری فرمائید ؟
جواب:
هو العالم قران کریم که از جانب خدای متعال برای رشد و فعلیت بخشیدن به استعدادهای بشری بر قلب رسول خدا صلی الـله علیه و اله وسلم نازل شده است اختصاص به همه افراد بشر داشته و برای تک تک افراد بشر تا روز قیامت فرستاده شده است درست مانند نامه ای که شخص بزرگی برای مجموعه ای قرائت می کند و تک تک آن افراد مورد خطاب آن نامه و محتویات آن متن می باشند و یا مانند وصیتی که شخص در حال احتضار به تمام افراد مورد نظر خود می کند که گر چه این وصیت در یک کاغذ نوشته شده است ولی بمانند اینست که برای هر کدام از افراد فرداً فرداً در کاغذی جداگانه نگاشته است. و لذا ما می بینیم که خطاب قرآن به همه افراد است. « یا ایها الذین آمنوا ، یا اهل الکتاب ، إن الذین آمنو و عملوا الصالحات ، الذین یتوفیهم الملائکه و ... » تماماً مستقیماً افراد بشر را تا روز قیامت مورد خطاب و التفات قرار می دهد. حتی در آیاتی که خطاب ظاهری به پیامبر است مانند: « قل هو الـله احد » این کلمه به همه افراد است نه فقط به پیامبر. یعنی همه افراد باید بگویند هو الـله احد.و نکته بسیار ظریف اینکه در اینجا نفس مطهر رسول الله بعنوان آینه تجلی این حقائق قرآنی برای انعکاس آن به همه افراد واقع شده است. و غیر از این نفس مطهر، هیچ نفس دیگری را یارای این انعکاس و تجلی نمی باشد. روی این لحاظ همانطور که رسول خدا و سایر معصومین علیهم السلام قرآن را می خواندند و هیچ قصد حکایت و اشاره ای در آن قرائتها نبود، سایر افراد مسلمان نیز باید به همان کیفیت بدون کمترین تغییر و دخالتی قرآن را چه در نماز و چه در غیر نماز بخوانند. توضیح اینکه: هیچ مدرک و دلیل روائی از معصومین علیهم السلام بر آنچه در سؤال آمده است وجود ندارد.
[حضرت آیت الـله حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی]
کلمات کلیدی: قصد انشاء"قصد حکایت"عدم دلیل روایی بر خواندن قرآن از روی حکایت
موضوعات مرتبط: قرائت حمد وسوره در نماز
مطالب و منابع دیگر:
لینکهای مرتبط: